Τραυματισμοί οστών (Κατάγματα κόπωσης)

Τα κατάγματα κόπωσης είναι μικρά σπασίματα των οστών, τα οποία προκαλούνται εξαιτίας των συνεχών και επαναλαμβανόμενων επιβαρύνσεων όπως συμβαίνει π.χ. κατά το τρέξιμο ή σε αθλήματα με συνεχόμενα άλματα.

Τα εξασθενημένα οστά, εξαιτίας ενδεχομένως και παλαιοτέρων τραυματισμών, είναι πολύ πιο ευπαθή σε κάποιο κάταγμα επειδή είναι λιγότερο ικανά να αντέξουν νέες επιβαρύνσεις. Οι αθλητές με μειωμένη οστική πυκνότητα, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, όταν αυξάνουν τον όγκο και την ένταση της προπόνησής του.

Τα κατάγματα κόπωσης είναι πιο συνηθισμένα σε αθλήματα που συνδυάζουν συνεχώς επαναλαμβανόμενες κινήσεις που προκαλούν κραδασμούς. Τέτοια είναι ο χορός, η καλαθοσφαίριση, η γυμναστική, το τέννις και φυσικά ο στίβος και το τρέξιμο.

Επίσης αθλητές που εφαρμόζουν λάθος τεχνική στις κινήσεις τους, ή αλλάζουν την τεχνική τους απότομα, χωρίς να δώσουν στο μυοσκελετικό τους σύστημα τον απαραίτητο χρόνο προσαρμογής, είναι πιθανό να υποστούν τέτοιου είδους κατάγματα. Η άθληση σε σκληρές επιφάνειες ή η χρήση παπουτσιών και πελμάτων με μη επαρκή απορρόφηση κραδασμών αυξάνει το ρίσκο επίσης.

Παρ’ όλο που τα κατάγματα κόπωσης, μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε οστό δέχεται επαναλαμβανόμενες επιβαρύνσεις, η κνήμη κυρίως και μετά η περόνη, τα μετατάρσια και το μηριαίο, είναι τα οστά που εμφανίζουν τα μεγαλύτερα ποσοστά καταγμάτων κόπωσης.

Συμπτώματα

Τα κυριότερα συμπτώματα των καταγμάτων είναι ο πόνος και το οίδημα με τη φλεγμονή.Ο πόνος συνήθως αυξάνεται στην αρχή της προπόνησης, όταν το οστό είναι ακόμα κρύο, ενώ στα μέσα της προπόνησης μειώνεται αφού το σώμα έχει ζεσταθεί. Όμως επειδή η φλεγμονή επιβαρύνεται προς το τέλος συνήθως αυξάνεται και πάλι.Επίσης το σημείο μπορεί να πρηστεί ή να είναι ιδιαίτερα μαλακό και αν το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί σύντομα τότε ο πόνος γίνεται δυσβάσταχτος. 

Πρόληψη

Εξ’ αιτίας της σχετικά μεγάλης περιόδου επούλωσής τους (6-10 εβδομάδες), η πρόληψη των καταγμάτων κόπωσης γίνεται ακόμα πιο σημαντική.

· Η αύξηση στον όγκο προπόνησης, πρέπει να γίνεται σταδιακά .

· Η σωστή προθέρμανση και αποθεραπεία, βοηθούν στην καλύτερη συντήρηση των οστών καθώς και του μυοτενόντιου συνόλου.

· Η ευλυγισία είναι πολλή σημαντική, γιατί οι ευλύγιστοι μύες είναι ικανοί λόγω της μεγαλύτερης ελαστικότητας τους να απορροφήσουν περισσότερους κραδασμούς, άρα να είναι και πιο ανθεκτικοί σε τραυματισμούς.

· Η σωστή διατροφή είναι πολύ σημαντικός παράγοντας πρόληψης του φαινομένου. Φροντίστε να παίρνετε τις απαραίτητες ποσότητες ασβεστίου και βιταμίνης D, ειδικά κατά τα νεανικά χρόνια της αποταμίευσης στα οστά, ώστε να χτιστεί ένας σκελετός δυνατός και να αποτραπεί η πιθανότητα ενός μελλοντικού κατάγματος κόπωσης.

Φυσικοθεραπεία

Η ξεκούραση είναι το πρώτο βήμα της θεραπείας ενός κατάγματος κόπωσης, σε συνδυασμό με την τοποθέτηση πάγου και την ανύψωση της συγκεκριμένης περιοχής, ώστε να αιματώνεται λιγότερο η φλεγμονή και έτσι να περιοριστεί γρηγορότερα.

Συνιστώνται επίσης μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

Τεχνικές φυσικοθεραπείας που βοηθούν είναι οι υπέρηχοι και η θερμοθεραπεία.

Κάποιες περιπτώσεις καταγμάτων κόπωσης, αντιμετωπίζονται με πλήρη ακινησία και εφαρμογή γύψου.

Τέλος, είναι σημαντικό κατά την περίοδο αποκατάστασης, το σώμα και οι μύες να διατηρηθούν ενεργοί με δραστηριότητες που δεν επιβαρύνουν το τραύμα, όπως κολύμπι, ποδήλατο (όπου επιτρέπεται) ή γυμναστική με βάρη. Με τον τρόπο αυτό θα κρατηθεί ο οργανισμός σε καλή σωματική και ψυχολογική κατάσταση και η επανένταξη στις φυσιολογικές καθημερινές δραστηριότητες θα είναι συντομότερη.